20 Nisan 2013 Cumartesi

İnan Artık Sevmiyorum


Geriye bakıyorum bakıyorum. Tanrım ne çok sevmişim ben diyorum. Neler çekmişim böyle. Sonra şimdilere bakıyorum o acılardan eser yok hatta hatırlamıyorum bile. Hatıralarda olmasa kim bilir, belkide hiç bir şey hatırlamayacaktım. Bu iyi bir şey mi kötü mü bilmiyorum. 
Değiştiğimi söylüyorlar. Hiç farkında değilim. Sanırım seninle birlikte ruhum, insanlara olan güvenim, inancım, neşem, heyecanımda gitti. İnan ki sevmiyorum seni artık, hatta üzerinden o kadar çok kişi geçti ki hiç biri sen gibi olamasada benim seni sevdiğim gibi beni sevdi. Yazdıkça hatırlıyorum sanırım sen beni seviyordun, aşık değildin. Neyse unutalım yine derinlerde saklayalım eskileri. İnsanların hayatında hep sorunlar olur değil mi? Benimde hayatımda çok problemler oldu senden sonra. Mesela sen gidince yıkıldım. Biliyor musun hiç içmem dediğim sigaraya bile bir an elimi attım. Ama bilirsin ben hep akıllı bir kızdım. Zaten bu yüzden seviyordun beni. Çektim elimi ayağımı sigaradan, kötü arkadaş çevresinden. Oturdum sindirdim ayrılığı. Annem demişti zaten unutacaksın bunları hatırlamayacaksın diye. O zamanlar boş gelirdi bu laflar bana inanmak istemezdim. Bilirsin işte ben doğru olana değil işime gelene inanırım. Şimdi şimdi annem haklıymış diyorum. Gerçekten fena halde unuttum seni hatta başkasını seviyorum. Seviyorum diyorum, senin gibi bende aşık değilim sadece sevebiliyorum. Senden sonra biraz olsun değiştiğimi söylüyorlardı sanırım bundan bahsediyorlar. Ben artık aşık olamıyorum. Bak bende bir şeyi değiştirip gitmişsin. Ama şu bağımlılık huyumu yok edememişsin keşke onuda gitmeden değiştirebilseydin. Şimdilerde biri var, bana aşık olduğunu söylüyor ama inanamıyorum, güvenemiyorum.  Ah gördün mü bende ikinci bir şey değiştirmişsin. Aşık olamadıktan sonra birde güvenememek çıktı. Ona inanmadığım halde bırakamıyorum. Sanki bana ondan başkası katlanamaz gibi geliyor. Hem sevdiğine inanamıyorum hem kimse beni onun kadar sevip kollamaz diyorum. Onu yanımdayken seviyorum ama bir an olsun yanımdan ayrıldığında kafam karışıyor. Senden sonram çok farklı iyi huylarım gitmiş kötüler yine bende kalmış. Ne hale gelmişim ben böyle. Senden sonra temkinli olup kalbimi dinlemekten vazgeçerek akıllanmış mıyım yoksa bir robota mı dönüş müşüm? Bunların senin yüzünden başıma geldiğini söylüyorlar, ben hala fazlasıyla değiştiğime inanamıyorum. Eğer gerçekse bunlar, bana olanlar senin suçunsa gel her şeyi düzelt isterim. Ama bir yandan korkarım tekrar karşıma çıkarsan aşkım dirilir mi diye. Her neyse artık sen yoksun, olmayan bir şey sevilmez. Nerde, ne halde olduğunu düşünmek istemiyorum. Umurumda değil. Sadece kalbimin eski haline dönmesini istiyorum, düzelmek istiyorum. Onu gerçekten sevmek istiyorum. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder