Belki Doğru Kadınları Üzmezsiniz Diye

Kalp kır, can yak. Öyle çok sevsin ki seni, terkettiğinde camlara yumruk atarak ellerini parçalasın. Onunla tüm patikalarda yürü. Seni hatırlamamak için uzun yollarda yorulurken bile seni hatırlasın. Kırmızı güllerden nefret et. Basit şeyleri sevme ki seni farklı sansın. 

Yanlış kadın ol. Yanılt. Yanılt ki canı yansın. Terk et. Geri dön. Umut ver. Bir daha terk et. Gözlerine bak, hiç sevmedim de. Yalan sansın. Asıl yalanın kendi inandığı olduğunu anlamasın. Erkekler yanlış kadın sever. İstemiyorum dersin istediğini farzeder.

Hiç olduğuna inandır, işte o zaman karşısında gördüğü amaçsız ve mutsuz kadına tapacaktır. Erkekler düşünen kadın sevmez ve karşısına çıkan boş beyinli her kadının duru bir güzelliği olduğuna inanır.

Kalıplaşamıyorum ben. Dünyanın en doğru kadını oluyorumda, iki dakikalığına olsun yanlış kadın olamıyorum. Yani ben olsam terkedemem seni, çünkü özlerim. Özlemek için terkedememde, çünkü özlerim. Yanıltamam, surat asıp moralini bozamam. Canını acıtıp kendi canımı acıtamam. Ortadan kaybolamam, patikada bulamazsan beni uzun yolda karşına çıkarım. Ne zaman ne yapacağım belli olmaz düzensizimdirde ama düzenli severim. Yalan söyleyemem.  Bazen çok konuşurum bazen çok susarım. Bir gün sen gidersin başka adamları severim. Onların geçici olduğunu bilirim onları severken bile seni özlerim. Cesaretliyimdir, elimden tut 'seni yokuşlara sürüklüyorum' de koşa koşa gelirim. 

Olmadı. Olmasın Ben güzel sevdim. Zaten benden başka ne beklenebilirdi ki. Sevilemiyorum ben, beceremiyorum. Yalnızca güzel sevebiliyorum. Sende güzel terkediyorsun. Ben beceremiyorum. 

Ağlarken Acıyarak Kendime Güldüğümde Farkettiklerim

Bir kerecik daha sarılabilsem sana? Çok mu şey istiyorum? Bir kerecik daha kokunu içime çekerek omuzunda yatabilsem?
Zaten ben sana hiç doya doya sarılamadım ki. O omuzlarda yerim yok. Hiç olmadı. Geldim ve geçtim.

Hemde tam iki buçuk yıl önce geçtim. Ve bugün hala sana, hep sana. Hala yolumun kesişemeyeceği bir adama.

Az önce yine yatağımda ağlaya ağlaya dönmen için dua ederken buldum kendimi. İki buçuk yıldır hala aynı kırık umutla.

Sonra nefesim kesildi, yüzümü yıkamak için banyoya gittim. Yine bilinçsizce sayıklarken buldum kendimi. Aynaya baktım ve kendime o kadar yabancı geldim ki. Kendimi tanımak için kaç dakika aynaya baktığımı hatırlamıyorum. 

Kendime gülümsedim, bu ben değildim. İlk defa delirmekten bu kadar endişelendim. Yere yığılıp birde kendim için ağladım. Bugüne kadar nasıl dayandım, hayret.

Biliyor musun, omuzuna bir kere daha yatsam hepsi geçecek. Başka bir kadına ait olan omuzlarına.

Ama ben hala sana...

Sevemeyeceksen keşke öldürseydin. 

Aklım başımda değil. Hiç bu kadar yıkık hissetmemiştim. Bunu yerine başka bir adam koymaya çalışıp imkansız olduğunu anladığımda farkettim.

Senin acın benim kaderimken, ben senin kaderin değilim. Ne acı, başkasının çocuğunu taşırken bile seni seveceğim.

Susarak çıldıracak daha çok iki buçuk yıl var önümde. Acımadın, keşke öldürseydin.