İncelsin Diye Çok Uğraştım Ama İnceldiği Yerden Kopartamadım.

Dizlerimin üzerine yığıldım.

Yenildiğimi anladım.

İçim acıyla büyürken- dışım çaresizlikle küçüldü.

Seni bırakamadım kendime sarıldım.

Sana koşamadım kendime sığındım.

Ben zaten karmakarışıktım.

Kendimle aramı hiç düzeltemedim. 

Çekip gitmek istedim. O sırada geldin birde sen eklendin karmaşıklığıma.

Kendi içim bana dar gelirken, birde seni sığdırmaya çalıştı zavallı yüreğim.

Ah, sana kaç kere 'yapma' diye yalvardım.

Yapma!

'Sevme beni ne olur!'

Seversen ardına bakmadan gidersin..

Tam sana inanıp teslim olduğum anda terk edersin.

Ve bende engel olamam kalbime,

Sonumu bile bile figan oldum ateşine.

Ah,

Kendinde kayıpken bende aradın kalbini..

Aşk mı bu sorusunun içinde öyle kaybolduk ki,

Gözümüzün önündeki cevaba kör olduk.

Aşktı bu.

Gittiğinde anladım. 

Vazgeçmen için ayaklarına kapanıp- Vazgeçtiğinde eğildiğim yerden kalkamadığımda anladım. 

Onca kalp kırıklığıyla savrulmadım da,

En ufak bir rüzgarla yere çakıldığımda anladım.

İncelsin diye çok uğraştım, ama inceldiği yerden kopartamadım.