3 Şubat 2014 Pazartesi

Beni Seven Adam, Benim Sevemediğim Adam


Biriyle konuşmaya ihtiyacım var. Aslında biriyle konuşmakta istemiyorum çünkü beni anlamayacak. Zaten benimde anlatmaya halim yok, bilmiyorum kafam karışık. Aslında sanırım biriyle değil  onunla konuşmaya ihtiyacım var ama cesaret edemiyorum. Onu severken arkadaşız numarası yapmaya çalışmak beni çok yoruyor. Sanki günden güne benden uzaklaşıyor. Belkide sorun yokken sorun yaratıyorum, bilmiyorum. Onu unuttuğumu sanmıştım hatta yeni biriyle tanışmıştım ve bu yeni biri bana gerçekten aşıktı ama onu sevemedim işte Çünkü ben çoktan unuttum sandığım başkasını seviyorum. Seviyormuşum yani. Yeni tanıştığım adam elimi tuttuğunda anladım. Kendimi acayip suçlu hissettim, sanki yıllardır aşık olduğum adamı aldatıyormuş gibi hissettim. Tabi öyle bir şey yoktu çünkü aşık olduğum adam sevgilim değildi. Birde durup düşündüm acaba yıllardır aşık olduğum adam benim yeni tanıştığım adamı sevmediğim gibi beni sevmiyor muydu? Bunu gerçekten düşündüm çünkü yeni tanıştığım adam çok romantik bana aşık ne dersem yapıyor her kızın istediği gibi bir adam ama ben onu sevmiyorum. İnsan mükemmel birini nasıl sevemez ki. Ama diğer yandan bende mükemmeldim çok aşıktım ama aşık olduğum adamın beni sevmesine yetmedi. Demek ki yaşam statüleri boy, para, güzellik kalbin işine karışamıyormuş. İşte bu yüzden kafam karmakarışık. Bir adam bana aşık bende başka bir adama aşığım neden bu aşk şeysini denk getiremiyoruz ki? Bazen kendime kızıyorum insanlar açlıktan ölüyor sokaklarda yatıyor onca savaş var ve sen her gece bir adam için ağlıyorsun aferin kızım devam et. Bir yandanda diyorum ki insan bencildir en dipte olduğunu sanır ama bunun daha dibi olduğunu bilemez. Şu an gerçekten aklım bulanık beni seven bir adam var ve ben onu sevemediğim için üzülemiyorum bile. Tek üzüldüğüm aşık olduğum adamın yıllarca beni sevmemesi. Yıllardır beni sevmeyen bir adamı nasıl sevdiğime de hayret ediyorum doğrusu. Evet şimdi karar verdim gerçekten dertleşecek birine değilde bana çare bulabilecek birine ihtiyacım var. Kimseye güvenemiyorum. Kimseyi sevemeyecek gibi hissediyorum herkes bana yalan söylüyormuş gibi. Şu yaşıma geldim hala keşke sihirli bi değnek olsa da şu halime bir çare bulsa diye hayaller kuruyorum. Mutsuzum, biliyorum ki değnek falan yok olmayacak. Bir şey daha biliyorum bana çare bulabilecek tek kişide aşık olduğum adam ve oda hiç bir zaman olmayacak. Ha birde bana aşık olan adam var umarım onu hiç üzmem. O sevilmeyi çok hak ediyor. Ve umarım uyandığımda her şey kendiliğinden hallolmuş olur.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder