Biriyle konuşmaya ihtiyacım var. Aslında biriyle konuşmakta
istemiyorum çünkü beni anlamayacak. Zaten benimde anlatmaya halim yok,
bilmiyorum kafam karışık. Aslında sanırım biriyle değil onunla konuşmaya ihtiyacım var ama cesaret
edemiyorum. Onu severken arkadaşız numarası yapmaya çalışmak beni çok yoruyor.
Sanki günden güne benden uzaklaşıyor. Belkide sorun yokken sorun yaratıyorum,
bilmiyorum. Onu unuttuğumu sanmıştım hatta yeni biriyle tanışmıştım ve bu yeni
biri bana gerçekten aşıktı ama onu sevemedim işte Çünkü ben çoktan unuttum
sandığım başkasını seviyorum. Seviyormuşum yani. Yeni tanıştığım adam elimi
tuttuğunda anladım. Kendimi acayip suçlu hissettim, sanki yıllardır aşık olduğum
adamı aldatıyormuş gibi hissettim. Tabi öyle bir şey yoktu çünkü aşık olduğum
adam sevgilim değildi. Birde durup düşündüm acaba yıllardır aşık olduğum adam
benim yeni tanıştığım adamı sevmediğim gibi beni sevmiyor muydu? Bunu gerçekten
düşündüm çünkü yeni tanıştığım adam çok romantik bana aşık ne dersem yapıyor
her kızın istediği gibi bir adam ama ben onu sevmiyorum. İnsan mükemmel birini
nasıl sevemez ki. Ama diğer yandan bende mükemmeldim çok aşıktım ama aşık
olduğum adamın beni sevmesine yetmedi. Demek ki yaşam statüleri boy, para, güzellik kalbin
işine karışamıyormuş. İşte bu yüzden kafam karmakarışık. Bir adam bana aşık
bende başka bir adama aşığım neden bu aşk şeysini denk getiremiyoruz ki? Bazen
kendime kızıyorum insanlar açlıktan ölüyor sokaklarda yatıyor onca savaş var ve
sen her gece bir adam için ağlıyorsun aferin kızım devam et. Bir yandanda
diyorum ki insan bencildir en dipte olduğunu sanır ama bunun daha dibi olduğunu
bilemez. Şu an gerçekten aklım bulanık beni seven bir adam var ve ben onu
sevemediğim için üzülemiyorum bile. Tek üzüldüğüm aşık olduğum adamın yıllarca
beni sevmemesi. Yıllardır beni sevmeyen bir adamı nasıl sevdiğime de hayret
ediyorum doğrusu. Evet şimdi karar verdim gerçekten dertleşecek birine değilde
bana çare bulabilecek birine ihtiyacım var. Kimseye güvenemiyorum. Kimseyi
sevemeyecek gibi hissediyorum herkes bana yalan söylüyormuş gibi. Şu yaşıma
geldim hala keşke sihirli bi değnek olsa da şu halime bir çare bulsa diye
hayaller kuruyorum. Mutsuzum, biliyorum ki değnek falan yok olmayacak. Bir şey
daha biliyorum bana çare bulabilecek tek kişide aşık olduğum adam ve oda hiç
bir zaman olmayacak. Ha birde bana aşık olan adam var umarım onu hiç üzmem. O
sevilmeyi çok hak ediyor. Ve umarım uyandığımda her şey kendiliğinden hallolmuş
olur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder