Canım kızım,
Seni çok seviyorum bu yüzden var olmanı hiç istemedim. Bu dünyaya gelip bu insanları tanıma, taşıyamayacağın yükleri, seni parça pinçik edecek adamlar uğruna seve seve sırtına yükleme diye senden vazgeçmek istedim.
Bazen sevdiklerin için onlardan vazgeçersin. Canının çok yanacağını ve bunun çaresinin zaman bile olamayacağını bildiğin halde öylece vazgeçersin. Sırf bu adaletsiz duyguyu bilme diye senden vazgeçmek istedim. Fedakarlık nedir bilme, başkaları için ömrünü tüketme diye seni söküp atmak istedim.
Kalbin kırıldıkca göğsüne tekme iniyormuş gibi hissetme diye gitmeni diledim.
Yaşarken ölme diye, bu duyguyu hiç tatmadan öl istedim.
Sevgiyi bir kez tadarsan bedelini kendi kendine nefret ettirerek ödetirler. Benliğini elinden alırlar ya da kendi ellerinle sana parçalatırlar. Deliriyorum zannedersin, kıyısında dolanır ruhundan şüphe edersin.
Bu duyguları hiç tatmadan yok ol istedim.
Çünkü ben üzerine titresem de koruyamam seni. Tıpkı annemin beni koruyamadığı gibi. O adamlar, yalanlar, kuşkular, göz yaşları, dayaklar, üzerinde gelip giden soğuk eller, ve kafasını çevirince hiç bir şey yokmuş gibi davranıp buna göz yumanlar, bir gün elbet bulurdu seni. Ve tüm suçlu sen hariç herkes olduğu halde; sanki senin suçunmuş gibi nefret ederdin kendinden, unutmak için yalvarırken- unutturmadığı ve her gün karşına çıkardığı için Allah'a isyan ederdin. Yasın hiç bitmezdi, göz yaşların hiç tükenmezdi. Kalbin hiç alışmazdı ama aklın alışırdı.. Ve bunu kabullenememek hayatın boyunca içini sıkıştırırdı.
Her kız çocuğu bir gün elbet annesine benzer. Kaderini çocukluğumla yazmamak için solup git istedim.
Evimdeki adamdan yanlış adama sığındım. Ve senin de evimizdeki adamdan yanlış adama sığınıp hata yapmamı istemedim. Sevgiyle büyümeni istedim. Ama sevgi bu dünyayı terk etti canım kızım. Bu yüzden gözlerini açmamanı diledim.
Ah benim güzel kızım, seni çok ama çok seviyorum. İçinde ki boşluk ne yaparsan yap dolmaz ve doldurmaya çalıştıkça daha da derine batıp benden sana armağan olan ruhunda kaybolursun diye seni yitirmek istedim.
Ne yaparsan yap anlamazlar. Bağırırsan duymazlar, çırpınıp didinsen sustururlar . Buhranını sessizliğinden de anlamazlar. Saf yüreğini kirli zihinlerine ziyan ederler. Sonra öylece çekip giderler. Bu acımasızlığa dayanamazdın. Sana tüm bunları yaşatamazdım.
Seni çok seviyorum ve bu yüzden senden vazgeçtim.
Seni çok seviyorum bu yüzden var olmanı hiç istemedim. Bu dünyaya gelip bu insanları tanıma, taşıyamayacağın yükleri, seni parça pinçik edecek adamlar uğruna seve seve sırtına yükleme diye senden vazgeçmek istedim.
Bazen sevdiklerin için onlardan vazgeçersin. Canının çok yanacağını ve bunun çaresinin zaman bile olamayacağını bildiğin halde öylece vazgeçersin. Sırf bu adaletsiz duyguyu bilme diye senden vazgeçmek istedim. Fedakarlık nedir bilme, başkaları için ömrünü tüketme diye seni söküp atmak istedim.
Kalbin kırıldıkca göğsüne tekme iniyormuş gibi hissetme diye gitmeni diledim.
Yaşarken ölme diye, bu duyguyu hiç tatmadan öl istedim.
Sevgiyi bir kez tadarsan bedelini kendi kendine nefret ettirerek ödetirler. Benliğini elinden alırlar ya da kendi ellerinle sana parçalatırlar. Deliriyorum zannedersin, kıyısında dolanır ruhundan şüphe edersin.
Bu duyguları hiç tatmadan yok ol istedim.
Çünkü ben üzerine titresem de koruyamam seni. Tıpkı annemin beni koruyamadığı gibi. O adamlar, yalanlar, kuşkular, göz yaşları, dayaklar, üzerinde gelip giden soğuk eller, ve kafasını çevirince hiç bir şey yokmuş gibi davranıp buna göz yumanlar, bir gün elbet bulurdu seni. Ve tüm suçlu sen hariç herkes olduğu halde; sanki senin suçunmuş gibi nefret ederdin kendinden, unutmak için yalvarırken- unutturmadığı ve her gün karşına çıkardığı için Allah'a isyan ederdin. Yasın hiç bitmezdi, göz yaşların hiç tükenmezdi. Kalbin hiç alışmazdı ama aklın alışırdı.. Ve bunu kabullenememek hayatın boyunca içini sıkıştırırdı.
Her kız çocuğu bir gün elbet annesine benzer. Kaderini çocukluğumla yazmamak için solup git istedim.
Evimdeki adamdan yanlış adama sığındım. Ve senin de evimizdeki adamdan yanlış adama sığınıp hata yapmamı istemedim. Sevgiyle büyümeni istedim. Ama sevgi bu dünyayı terk etti canım kızım. Bu yüzden gözlerini açmamanı diledim.
Ah benim güzel kızım, seni çok ama çok seviyorum. İçinde ki boşluk ne yaparsan yap dolmaz ve doldurmaya çalıştıkça daha da derine batıp benden sana armağan olan ruhunda kaybolursun diye seni yitirmek istedim.
Ne yaparsan yap anlamazlar. Bağırırsan duymazlar, çırpınıp didinsen sustururlar . Buhranını sessizliğinden de anlamazlar. Saf yüreğini kirli zihinlerine ziyan ederler. Sonra öylece çekip giderler. Bu acımasızlığa dayanamazdın. Sana tüm bunları yaşatamazdım.
Seni çok seviyorum ve bu yüzden senden vazgeçtim.
