28 Ekim 2013 Pazartesi

En Son Hangi Adamda Öldüm?



Belkide ben seni sevmedim, aşık olmayı sevdim. Belkide canımı yakan sen değildin. Belkide her şey seninle başladı senden sonra başka adamların dudaklarında devam etti. Zaten kalbim hiç boş kalmadı ki benim ya sen vardın yada onlar. Bir gün seni sevdim ertesi gün seni unutmak için onları seviyorum zannettim. Sen benim ilk aşkı tattığım, ilk terk edilişi tattığım adamdın. Onlarda hep seni aradım. Yoktun, ben bulamadım. O eller sıcak değildi, o dudaklar yumuşak değildi. O yataklarda mutlu sabah kahvaltılar yoktu. Sırt sırta soğuk tenler vardı. Dedim ya senden sonra hiç boş durmadım ben. Hep sana benzeyen adamlara aşık oldum. Seni aklımdan atabilmek için başka adamlara koştum, hepsinde bir kaç çizgi sen vardın. Yada ben öyle görmek istedim, bilmiyorum. Ne yaptıysam kalbimden çıkmadın, en fazla en derine gittin. Sonra geldin, gittin, geldin, gittin. Aptal gibi her seferinde öptüm kalbini, affettim. Her seferinde sarılınca geçti. Sonra yine gittin. Ve ben yine unutmak için başka adamları sevdim. Her seferinde ciddiyetsiz takıldım onla bunla, çünkü biliyordum ki sen yine dönecektin ve ben affedecektim. Diğer yandan sen bana ciddiyetsizliği öğrettin. Peki ya neydi o gidiş gelişlerin? Neydi o seviyorum deyip terk edişlerin? Benden sonra sigaraya başlamışsın, bende senden sonra tek nefeslik adamları kullanmaya başladım. Sakın kızma bana bunların sebebi sensin. Suçu üstüne attığımı düşünme. Ortada bir suç varsa zaten onunda sebebi sensin. En başından biliyordun, ben güçlü değildim. Seni unutmak için her şeyi denedim. Tatil çıktım, saçlarımın rengini değiştirdim, çok sevdiğin uzun saçlarımı kestirdim sonra kendimi temizliğe verdim, içime kapandım, başka yatak odaları tanıdım, çok fazla içtim. Ne yaptıysam unutamadım. Kalp ağrısının çaresi kalpmiş meğer. Ben o kalp ağrısını yok edebilmek için kendimi harcadım.  Öldüm be adam senden sonra. Artık bir yerden sonra acıya alışılıyor, dışarıda sürekli gülümseniyor ve hiç bir şey önemsenmiyor. Bayağı bildiğin boş vermeyi öğrendim ben, sen hariç. Tabi içimde yaşadıklarımı kimse bilmiyor. Dışarıdan bakında herkese suçluyum, herkese göre aşktan anlamıyorum. Çünkü içimde gizlemeye çalıştığım bir sen varsın. Bayağı bildiğin köpek gibi sevdim seni. Sonra sevmenin bir halta yaramadığını anladım. Aşk ne kadar değer verirsen o kadar acı yaşatırmış. Bu gidişle sonum ölüm olacak farkındayım. Bazen hayal ediyorum öldüğümde baş ucumda ağladığını. Eğer öyle bir şey olursa göz göre göre öldürmüş olacaksın beni farkındasın değil mi? Aşktan kimse ölmez ama acının getirdiği cinnetle herkes ölebilir. Sen benim ömrümü öldürdün. Ben acılarla büyüyüp olgunlaşamadım, acılarla yaşamayı öğrenemedim. Senin benden vazgeçmen gibi bende kendimden vazgeçtim. Hayatımı güzel kılan tek şey sendin, sende gittin. İntihar etmeye cesaret edemedim o yüzden başka bedenlerle savrulup yaşayarak ölmeyi tercih ettim. Sen gidip kalbimi parçaladın ya hani, bende o kalbin her bir parçasını başka bir adamda bıraktım. Artık istesem de toplayamam. Sen beni kendime ziyan ettirdin be adam, sen beni ona buna mahvettirdin. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder