13 Aralık 2015 Pazar

Başıma Gelen En Güzel Adama İthafen


Bazı şeyler hiç değişmiyor, değişmeyecek. Ama sen elimi tutarsan en azından atlatmış gibi yapabilirim.

 Senin bilmediğin zamanlarda sana sarılmak istiyorum, içim gidiyor sarılamıyorum. Zaten kontrol edemediğim hislerden her zaman korkarım. Korktuğum şeyler beni içine çeker, darmaduman eder. Acıdan zevk aldığımı sen söylemiştin zaten. 

Kendimden ve duygularımdan kaçmama sebep oluyorsun. Bu elimde olan bir şey değil. Elimde olsa tutarsız dengesiz bir adamı sevemezdim sanıyorum. Kafamı karıştırıyorsun. Senden uzak durmaya çalıştıkça daha fazla sarılmak istiyorum. Daha fazla özlüyorum. 

Senden nefret etmek istiyorum. Çünkü geçte olsa anladım. Ben bu adamı seviyorum. Ben seni seviyorum. Bana yaşatabilme ihtimalinin olduğu tüm acılardan korkarak sana koşuyorum. 

Kendimden emin olup senden emin olamadan sevmeye devam etmek. Senden vazgeçmem gerekirken her seferinde 'işte hayatımın tamamını üzerine kuracağım adam' demek. Daha el ele tutuşmadan kalbimi tutuşturan adamsın sen. Hiç kırılamadığım, gösterdiğin sevgisizliği sevdiğim adamsın. 

Hem nasıl git diyebilirim ki tam kalbimin oralarda dolaştığını bilirken. 

Kalbime değdin bir kere. Öyle bir geldin ki olmadığın her günüme değdi. 

Daha kendimde değilken sana geldim. Belki bu yüzden kırgınım, güvensizim, halsizim. Bildiğim tek bir şey var beynimde dönen tüm olumsuzluklara rağmen ben bu adamı seviyorum. Ben seni seviyorum. İlk gülümsettiğin anı, ilk kırdığın anı, saçmalılarını, tutarsızlıklarını, umursamazlığını bir gülüşünle unutacak kadar seviyorum.   

Sen beni anladın. Sen uzun zaman sonra beni yeniden heyecanlandırdın. Sen tutarsız bir sevgiyle tutarlı bir güvensizliği bana aynı anda yaşattın. Senden mi hislerimden mi korkuyorum bilmiyorum. Ayakkabımı bile bağlayamazken herşeyi sana bağlıyorum. En kötüsüde sen çözmeme yardımcı olmazken ben daha fazla bağlanıyorum.

Canım çok yanacakmış gibi hissediyorum, vazgeçemiyorum. 

Aslında bunun kalplerle kelebeklerle dolu bir yazı olması gerekirken yine iç sesimle herşeyi mahvettim sanırım. İnsanın sevdiği adama hakaret vari sözler söyleyip ardından seni seviyorum demesi ne kadar yararlı olur bilemiyorum. 

Yinede sen bana fazla aldırma. Nihayetinde sesini duyunca sesim titrer. Sana verdiğim hiç bir sözden geçemem. Kendimden geçerim senden geçemem. 

Seni seviyor oluşumun düşündüğün hiç bir şeyle alakası yok. Biliyorsun, bizim birbimizi yanıltmak en büyük oyunumuz.

Ben kırıldıkça sende toplandım. Konu sen olunca iki cümleyi bir araya getiremedim. Nedendir bilmiyorum. Düşünüyorum düşünüyorum her olumsuz cümlem 'aman neyse seviyorum' ile bitiyor.

Geçici güzellikleri bir kenara bırakalım. Sen içinin güzelliği dışına vurmuş en harika adamsın. Çok güzelsin, bilmiyorsun. Konuya benim gözümle bakamıyorsun. Sevmek kör olmaktır. Ve ben kör gözlerimle en güzel ruhunu görebiliyorum. 

Sen ömür boyu gözlerine bakıp şiir yazmaktan bıkmayacağım güzel kalpli adam. 
Sen benim sonsuz sahilim. 
Sen benim her bir hissettiğim.

Tüm acabalarıma rağmen, 
Tüm güvensizliklerimi boşver.
Herşeye, 
Herkese,
Kendime, 
Kendine bile aldırma boşver.
Seni her kırdığımda hatırla, 
'Seni hep seveceğim'.

Gözleri, sözleri, karakteri öpülesi adam. 
Seni hep seveceğim.


Başıma gelen en güzel adama ithafen...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder