Bazen sonsuz bir boşluktan atladığımı hayal ederek rahatlıyorum. Belirsiz uçurumlar, karanlık çukurlar beni rahatlatıyor. Çünkü ben senin hayatıma taktığın zincirler yüzünden kendimi acıya bağımlı hissederek yaşıyorum. Özgürlük, gökyüzü, sessizlik gibi kavramlar bana çok yabancı geliyor. Ben kendimi uzun yıllar boyunca senin köhne bir yerde oynattığın bir kuklaymışım gibi hissediyorum. Şimdi yokluğunda bakmaya hasret kaldığım maviye dokunmaya korkuyorum. Kendimi okyanuslarda hayal edemiyorum, mavi beni çok korkutuyor. Çünkü mavi varsa özgürlük var, özgürlük varsa sen yoksun. Gidişinle gelen aydınlığı benimseyemedim. Çünkü ben seni sevip yanında getirdiğin karanlığa alışmıştım. Canımı sana oyuncak ettirerek kendimi öldürmeyi benimsemiştim. Çünkü boğazı düğümlüydi yakarışlarımın. Sana olan aşkım sana dur dememi engelliyordu. Sen acıtmaya devam ediyordun, ben hep susuyordum. Mıh gibi aklımda susuşların, susarak çektirdiklerin ve susturuşların. Şimdi dışım ben, içim sen. Dışım eski benden arda kalan güzellikler, içim ise paslanmış kör bir makasın izleri. Sen şimdi yine gel, avucuna al canımı, bir kerede değil yavaş yavaş parçala. Yeter ki gel, ister sök ister parçala. Ben yine seni koyacak bir yer bulurum. Olmadı seni içime akıttığım gözyaşlarının içinde saklarım. Yeterki dön, ben seninle alışamadığım gökyüzünü takas etmeye bile kabulüm. Anla ne kadar sevdiğimi. Anla ne kadar aptal olduğumu. Anla sensiz her şeyin bana haram olduğunu. Çünkü sen varken benim kesik ışığımsın. Bana senle kesik ışıklar bile yeter. Sen yoksan bende yokum. Sen yokken ben maviyide bu ömrümüde kör görüyorum. Sen benim karanlıkta yol gösterenim, pusulamsın. Sen benim nereye çektiği belli olmayan karanlık pusulamsın. Sen benim tatlı acımsın. Varlığınla acı çekmek yokluğunla çekmekten daha güzel. Sen güzelsin, karanlık seninle güzel. Avcunun içinde olduğumu bilmek çok güzel. Kendimi avcunda acıyla güvende hissetmek çok güzel. Bu gürültülü bir şarkının içine düşüp kafandaki düşüncelerle gürültüyü alt etmek gibi bir şey. Kafamın içindekiler gürültüyle kavga ediyorlar. Kafamın içi gürültüyü alt ediyor. Sen gürültüyü alt ediyorsun. İyi değilim, yokluğunla değil senin karanlığınla sarhoş olmak istiyorum. İyi değilim. Ben hiç iyi değilim. Sen bana nasıl şeyler yaptın böyle. Senle bileklerim kesilip dikiliyor ama sen yokkende nefes alamıyorum. İyi değilim ben, sen yoktun ruhum çıldırdı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder