Ama çok yalnızdım biliyor musun? Sen yoktun, her gece gözlerimi kapayıp sana sımsıkı sarıldığımın hayalini kurdum ve açtığımda yanımda yoktun. Aslında hiç yanımda olmadığın gibi yoktun. Böyle nasıl desem, seni çok sevmiştimde anlamak istememiştin.
Mesela durmadan ettiğim bir dua var;
'Allahım ne olur unutmasın beni, aklı başına gelsin. Bir gram olsun özleyip geri dönsün.' Sonra ben senin ellerini istediğim kadar tutup gözlerine doya doya bakayım, arada yanaklarını okşayayım. Huzurum, şansın diyeyim sana. Sonra bağırıp çağırıp içimi dökeyim, yokluğunda nasılsa nefret ederek sevdiğimi anlatayım. O sırada sende pişmanlıkla gözlerime bak. Sonra ben ağlamaktan konuşamaz hale geleyim. Ama son sözüm 'beni bir daha bırakma' olsun. Başımı göğüsüne yasla, saçlarımı okşa. Saatlerce öyle kalalım. Değerimi öyle bir anla ki 'Allahım ben bu kızı nasıl bırakabildim' de kendine. Bana yine sözler ver ama bu sefer tut. Yeniden canın olayım yeniden canımın içi ol. Yeniden mutlu olalım işte.
Allahım ne olur dualarımı kabul et diye kaç gece yalvardım biliyor musun? Bende bilmiyorum, bir süre sonra sayısını unuttum. Yinede seni bana getirecek dualardan vazgeçemiyorum. Seni, sana inanmamı sağlayan saflığım kadar seviyorum. Bir gün saf yüreğimin ettiği duaların kabul olacağını hissediyorum. Hayallerimin bir bir gerçekleşeceğini biliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder