Bana sığındın sen, yaralarını sardım. Benimle işin bitince çekip gittin. Sırf bu yüzden nefret ediyorum senden. Beni kullanıp yüzsüzce 'ben sana sev mi dedim' diyerek gittiğin için nefret ediyorum.
Bu kadar mı kötüydün? Bu kadar mı kördüm? Bu kadar mı gözümü karartıp aşık oldum? Nefret ediyorum senden ve seni herşeye rağmen seven kalbimden. Alıp gittiklerinden, almaya devam ettiklerinden, herşeyinden nefret ediyorum. Sevdiğin herşeyimden nefret ediyorum.
Allah kahretsin, bir o kadarda özlüyorum seni. Ne yaptın bana? Neden yaptın bunu?
Canım derken canımdan oldum. En içime sakladıkca ölümüm oldun. Ne garip, beni kendime getirende sendin darmaduman edip gidende. Yüzümü güldürende sendin öldürüp gidende. Kalbimi pır pır ettirende sendin kelebeklerimi boğup gidende.
Çok sevdim seni. Beni sevmediğini anlayamayacak kadar çok sevdim. Öyle güvendim ki sana, öyle aşık oldum ki. Gel diyemiyorum çünkü artık kendimden utanıyorum.
Başka bir kadını sevip beni yerine koymaya çalışmana mı üzüleyim yoksa bunu farkedemeyecek kadar aptal olup sana aşık olduğuma mı?
Biliyorum gittin. Ne yazarsam yazayım umrunda olmayacak. Beni hiç bir zaman duymayacak, hiç bir zaman hissedemeyeceksin. Kalbi başkasıyla dolu biri kalbinin dışında bıraktığı birini nasıl hisseder ki. Seni sevdiğimi kaç göz yaşına sığdırırsam sığdırayım beni anlamayacaksın.
Sadece keşke diyorum, keşke o kadının yerine beni koymayı denemeseydin. Keşke gururumu böyle incitmeseydin. Keşke sadece gitseydin, başka biri olduğunu bilmeseydim. Keşke iyi ki varsın dediğin, her canın acıdığında seni iliklerine kadar hisseden bu kalbi üzmeseydin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder