Elimde olmayan sebeplerden dolayı özlüyorum seni.Bu nefes alamamaya benziyor. Nefesim tamamen kesilsin istiyorum ama cesaret edemiyorum. Yani seni unutmak istiyorum ama cesaret edemiyorum. Seni unutmak demek güneşe aya yıldızlara marsa jüpitere kısaca tüm evrene küsmek demek. Seni unutmak nefesimin kesilmesi ihtimalinden bin beter. Ömür boyu zar zor nefes almaya çalışmak çok beter. Bu durumda ömür boyu sakat ve yatalak kalıp acı içinde yaşamak mı yoksa ölmek mi daha kolay sorusunun cevabı sen oluyorsun. Seni benzetebileceğim onlarca şey varken sen olmamayı seçiyorsun ve ben yokluğunu kıytırık şeylere benzetiyorum. Ah şimdi olan önüne neler neler sererdim. Unutmak ucu belirsiz bir kavram. Unutmak çok çaba gerektiren bir olay. Ben seni ne yapar ne eder unuturum, bir zaman sonra karşıma çıkarsın her şey başa döner. Unutmak tamamen palavra. Unutacağım demek kendime söylediğim en büyük yalan. Unutmak en zor ve en imkansız. Bağlanmak ne kadar kolaysa unutmak o kadar zor. Neye göre kime göre unutmak? Kadere mi bağlı yoksa kadere yapılan bir isyan mı? Ara sıra canım deyişin geliyor aklıma, sesin çınlıyor kulağımda. Söylesene nasıl unuturum. Yeni bir sayfa açıp nasıl her şey yolundaymış gibi yaşarım? İçim acıyor benim. O kelimeden nefret ede ede sayıklıyorum 'Ben bu adamı unutacağım yoksa hayatıma devam edemem'. Kendi kendime ne anlatıyorum ben böyle. Neden bu imkansızın çabasını vermek. Unutmak diye bir şey yok nokta. Unutmak yok ama alışmak var. Yerini başkasının doldurmasına izin vermek ve aklıma gelsen bile ister istemez canımın eskisi gibi acımaması diye bir şey var. Unutmak yok rafa kaldırmak var. Rafa kaldırmak yeniden birine karşı heyecanlanana kadar yok. Yerini dolduracak biri elbet gelir ama unutmak imkansız işte, kahretsin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder