Terkettiğini Bile Bile Gururuma Yenile Yenile

Sana boğularak delirdiğim yeni bir günüm.

Ne kadar kırıp dökmüş olsanda unutamıyorum seni. Allah kahretsin. Bitmek tükenmek bilmiyorsun zikrimde. Ne kadar kızmış olsamda eser yok o geceki öfkemden.Dinlediğim şarkılardan mı tüm bunlar?

Ne söylediği anlaşılmayan şiirler gibisin. Beynim basmıyor seni anlamaya. Aslında kafamda bir ütopya kurmuşum senide tam ortasına koymuşum. Tüm olup bitenler benim yüzümden. Keşke o gün içimi açmasaydım sana. Kontrolü sana bırakıp uçsuz bucaksız nehrine kapılmasaydım. Bu kadarı kalbime fazla geliyor, anlamıyorsun. Buna bir son veremiyorum. Aklımın yerini unuttum. 20 yaşında tanıdım kendimi, herşey için geç olduğunda. Sen gittiğinde ben burkulup yemyeşil bahçende karanlığa boğulduğumda. Sen sahiden gittiğinde, ben ne zamanı geri alabileceğimi nede senden vazgeçmem gerektiğini öğrenemediğimde.

Tezatlıklarla doluyum. İçimde bir seni seven leyla var birde güçlü kadın olmaya çalışan küçük bir kız çocuğu. Arada kendimi yerine koyup sana hak vermeye çalışmıyor değilim. Yinede seni haklı bulup gidişini alkışlayamıyorum. Biliyormusun sadece terkedilmiyorsun, aynı zamanda geri gelmemek üzere özgüvenini yitiriyorsun. Ve biliyormusun sevgi ne kadar büyük olursa olsun, istenen yerden gelmedikten sonra önemi yok. Seni terkettiğini bile bile, gururuma yenile yenile özlemek en büyük yanlış. Şu evrenin iğrenç bi huyu var, vazgeçince isteneni veriyor.Ve ben senden vazgeçemiyorum.Ve ben seni ne kadar özlersem o kadar gelmeyeceksin. Keşke diyorum hep, keşke seni sevdiğim kadar beni acıtmaya kıyamasaydın.