18 Haziran 2013 Salı

Sen Benle Olma


Git benden. Söz bu sefer üzülmeyeceğim. Git, ama bu son olsun. Bir daha ne sen dön ne de ben dönmeni bekleyeyim. İkinci  oldu bu, ikinci bensiz olamayışın, ikinci dönüşün. Ama git bu sefer dönme. Sen benle olamıyorsun. Bensizliğe cesaretin yok ama benle de beceremiyorsun. Sevemiyorsun beni eskisi gibi. Bu canımı çok yakıyor. Olamayacaksan eskisi gibi neden dönüyorsun? Daha çok üzülüyorum görmüyor musun? Alışıyorum sensizliğe, geri alıyorum mutluluğumu, huzurumu ve hiç olmayacak bir anda geliyorsun. Yenik düşüyorum sana değişmişsindir diye şans veriyorum. Eski senle karşı karşıya kalıyorum. Ben zaten seni yaptığın bütün aptallıklara rağmen sevmiştim kabul. Ama sen beni eskisi gibi sevemiyorsun değiştirmeye çalışıyorsun. Bitiyorsun gözümde, ölüyorsun. Sevdiğim adamdan beni soğutuyorsun. Ve bende sevemiyorum seni eskisi gibi, sensizde olamıyorum. Neredeyim şimdi? Neredeyiz? Kalbimin ortasında değilsin ona eminim. Aklım desen bir karış havalarda. Sahi bu sana hak etmediğin kaçıncı yazışım? Yine okumayacaksın değil mi? Okusan da yine sevemeyeceksin beni. Ben zaten her seferinde söylüyorum. Bencilsin sen, ne yaptığın belli değil. Canımı acıtıyorsun üstelik bunu biliyorsun ve yapmaya devam ediyorsun. Mutsuzluğumdan mutlu mu oluyorsun? Ben sana kızgınken bile kıyamıyorum farkında mısın? Farkında değilsin biliyorum, farkında olsan beni değiştirmeye çalışmazdın. Sana aşık halimi neden değiştirmek isteyesin ki? Ne güzel işte seni seven bir ben var. Ama beni seven bir sen yok işte. Benim canımı yakan bir sen var. Aslında kendimi topladım. Şans vermekle, beklemekle bir yere varılmayacağını anladım. Seviyorum, kabul. Yinede git sen. Çünkü sevmeyip seviyorum deyişlerin daha çok canımı yakıyor. Her an seni düşünmek çok zarar veriyor. Belki gidersen unuturum seni, yaptıklarını, yalanlarını. Bu şekilde nereye kadar gidebilir ki bu adı ilişki olan, içi iki yabancıdan ibaret şey? Bir yerde vazgeçmek gerek. Sen şimdi 'bu muydu o sevgin? Hani çok seviyordun?' diyeceksin. Evet benim sevgim buydu. Benim sevgim aylarca beni sevmeyen birini sevmekti. O yalanları masal gibi dinlemekti. Değişmeni beklemekti. Benim sevgim senden ibaretti. Sen yalansın, bencilsin, kötüsün, bir tane bile geçmişe dair iyi anım yok. Her günde saçma bir kavga, saçma bir kıskançlık. Hiç bir yerde güzel hatırlanacak bir şey yok. Baksana aylarca nasılda sabretmişim aslında ben sana. Artık yapamıyorum ben, seni sevemiyorum. Beni sevmeyen bir adamı sevemiyorum. Benle olma sen. Biliyorum bir gün sende akıllanacaksın. Beni kaybettiğin için üzüleceksin demiyorum sana. Seni kendinden çok seven bir kızı kaybettiğin için üzüleceksin. Sana defalarca söylemiştim dikkat et beni kaybetme diye. Anlamadın ve ben kalbimi kaybettim, sen beni kaybettin. Bitti artık aylardır uzatmalarını oynadığımız içi boş ilişkimiz bitti. Ben bitirdim, ben vazgeçtim. Sonunda başardım, kalbimden gitmeyi başardım. Bu şekilde de nefes alınıyormuş, bağımlıklıklarda bir gün tükeniyormuş. Neyse işte sevmeyi beceremeyen adam ben bunlara tahammül edemedim. Ben mutluluğu hakediyorum. Sen benle olma. Benle sen artık olmaz. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder