12 Haziran 2013 Çarşamba

Bensiz Kendine İyi Bakamazsın


Giderken sana hoşça kal ya da kendine iyi bak diyemedim, diyemezdim zaten. Sen bensiz hoş falan kalamazsın ki. Sen bensiz kendine iyi bile bakamazsın. Bir kere sürekli hasta olursun, sen bensiz ayakkabının bağcığını bile bağlayamazsın. Ne bileyim işte o dondurmanın üstüne sana zorla içirdiğim suyu bile unutursun. En çok benim kahvemi severdin mesela. Gözlerime bakarken hep soğuturdun yeniden yapardım. Bol şekerli severdin. Bana her seferinde kırmızı kurdeleli çikolata getirirdin sana son parçayı zorla yedirirdim. Kitap okumayı çok severdin. Ben yazardım, sen okurdun. İşte ben böyle her bir zerreni hatırlarken sana nasıl kendine iyi bak diyebilirdim ki. Mesela benim en sevdiğim renk standart pembeydi, seninki su yeşili. Bana su yeşili ojeler, elbiseler, makyaj malzemeleri alırdın. Her ne kadar nefret etsem de senin için hepsini kullanırdım. Ben senin güzelindim, bir başkasının değil. Ben sana aittim, hala sana ait. Tırnaklarını bile hangi saatte kestiğini bildiğin bir adamı unutamazsın ki. Unutursan ayıp olur zaten. Asitsiz kolayı sevebilen bir adamı nasıl unutabilirim ki. Farklıydın işte, farklıydık sen acısız bir şey yiyemezdin ben acıdan nefret ederdim. Bana zorla yedirdiğin çiğ köfteleri hatırlıyorum mesela, gözümden nasılda yaşlar gelmişti. İnan gidişinle yaşadığım acı kadar acıtmıyormuş, gidişinle anladım. Su yeşilini sevmeye başladım, kurdelesiz çikolatalar yiyorum artık, çiğ köfteyi her gördüğümde yüzüme buruk bir gülümseme geliyor. Ne kadar içindeymişiz birbirimizin hayatının. 'Tek beden' olma meselesini nasıl kusursuzca yerine getirebilmişiz.
Biz bence bitirmedik. Sadece ara verdik. Döneceksin. Sadece yalnız kalmaya ihtiyacımız var. İnsan nefesini bile ezberlediği birini nasıl unutabilir ki, nasıl terk edebilir. Yapamaz dimi? Öyle bir şey yapmadın sen, döneceksin değil mi? Sende benim gibi her yerde bizi görüyorsun değil mi? Sende beni seviyorsun, sadece özlemek için değerimi anlamak için biraz uzaklaştın öyle değil mi? Öyle olduğunu söyle lütfen. Ben yapamam ki sensiz. Yapamam, beceremem işte. Adımın yanına en çok senin adın yakışır. Ellerin ilk tanıştığımızda öyle soğuktu ki onları ısıtabilirim diye düşünmüştüm. Şimdi benim ellerim soğuk. Sensiz ısınmıyor, dön ve ısıt ellerimi. Kendimi kandırmıyorum, döneceksin sen. Biliyorum bensiz çorabının tekini bile bulamazsın hatta kırmızıya mor uydurmaya çalışırsın. Biliyorum işte. Topla kafanı, kalbini ve kendini. Bekliyorum bıraktığın yerde. Balkonda oturup kahveyle beni sevmeyi severdin. Bekliyorum ben aynı yerde. Bekliyorum sevgilim. İyisin sen kötü değil, bencil değil. Beni sevensin sen, bana aitsin. Yine benim, hep benimsin. Döneceksin biliyorum, bensiz olamazsın ki sen, olma da zaten. Bensiz olma, bensiz olama. Ve yarım kalma, bak kalan yarın burada seni bekliyor. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder