Sevgilimsin, Kalbim Değil

Biliyor musun, gittiğinde öldüm sanmıştım. Nefesim gitmiş gibi hissetmiştim. Sensiz yapamayacağımı sanmıştım. Sana söyleyecek binlerce şey biriktirmiştim içimde. Sen kafana göre gidip bensiz olamayacağını anlayıp döndüğünde bazı şeyleri fark ettim. Sen şimdi kalbime geri dönmek istiyorsun ya hani. Olmaz işte, bu saatten sonra olmaz. Çünkü ben sensizliğe alıştım, sensiz de mutlu olunabileceğini öğrendim. Kabul, bir yanım hala sende ama o kalbim değil işte. Bizi sadece o aylara bağlayan anılarımız bir arada tutuyor. Tutmuyor aslında, tutmaya çalışıyor. Şimdi sen gidip bensiz olabileceğini gösterdin sonra döndün ya. Ben o arada çok şeyi sorguladım ve öğrendim. Sen istediğinde gidip bensiz başaramayıp bana dönemezsin, ben oyuncak değilim. Değişmeyeceksin değil mi? Yani kimse ikinci şansı hak etmez bu doğru? Öyle değil mi? 
Seni seviyorum sanıyorsun, seni affettiğim için seni sevdiğimi sanıyorsun. Öyle değil işte. Eskisi gibi sevgilimsin ama kalbim değilsin. Bu saatten sonrada olamazsın. Çünkü sen giderken beni yok saydın, kendini düşündün, ardında bıraktığında çektiğim-çekeceğim acıları düşünmedin. Ben sen yokken fazlasıyla şey yaşadım. Aslında beni sevmediğini anladım. Seven böyle alçak olamaz, seven böyle gidemezdi. 
Farkına vardığım şeyler seni kalbimden attı, seni aklımdan atamadı. Sen yokken kafamda kurduğum binlerce şey dönüşünle uçup gitti. Seni sevdiğimden falan değil, anlatmaya üşendiğimden. Çünkü anlatsam da anlamayacaksın sen. Ne zaman anladın ki beni. Hep çocuktun sen, hep sıradan, hep ilgisiz. Biliyor musun sevende gider. Gitmek demek ayrılmak değildir. Sen şimdi seni sevdiğim için affettim sanıyorsun. Maalesef senin için artık ölüp bitmiyorum, soğudum senden. Hani sen kendince kafanı toparlamak için gittin ya benden. Gidişin o gidiş oldu. Bir daha dönemezsin sen. Döndüm sanırsın ama dönemezsin işte. Kalbimde sanıyorsun kendini. Haklısın zamanında çok büyüttüm seni gözümde o yüzden senden vazgeçemem zannediyorsun. Dönüşünle vazgeçtim ben senden. Dönüşünle anladım değmeyeceğini, bir daha sevemeyeceğimi. Akıllandım ben, bir daha ne seni severim, ne o yalanlarına kanarım. Zaten gözümden gitmiyor yaptıkların. İkinci şansı vermem bile saçma çünkü sevmek yürek istiyor. Hani şu sende olmayan şeyden. Neyse işte akıllandım ben, bir daha sana değer vermem. Sen gibi olacağım bundan sonra bende. Yalanlarımdan, ihanetlerimden kork bundan sonra. Vebali benim üzerime değil. İkinci şansı isteyen sendin. İstemeseydin, gelmeseydin. Beni sensiz bırakıp senden soğumamı, hırs ile gözümün dönmesini sağlamasaydın. Ne sanıyordun? O göz yaşlarını sana ödetmeyeceğimi mi? O göz yaşlarından sonra seni eskisi gibi sevebileceğimi mi? Kalbim köreldi sevgilim. Artık sadece sevgilimsin, kalbim değil.