Gidişine sevinsem mi üzülsem mi bilemedim.
Sözde katilimden kurtuluyormuşum gibi görünüyordu. Ama kalbim o katile tapıyordu. Kalbimde adından tek kelime kalmayana dek kendini kazı ve git isterdim. Sen ise adını kalbime kör bir makasla kazıyıp gitmeyi tercih ettin.
Gidişin düğünüm müydü cenazem miydi bilemedim.
Sözde çektirdiğin ızdıraptan kurtuluyormuşum gibi görünüyordu. Ama çekeceğim ızdırabın asıl gidişinle başladığını o an bilmiyordum. Seni herşeyinle sevmiştim, hiç gitme isterdim. Sen ise okyanuslarda yıkansam sönmeyecek bir alevin ortasında bıraktın beni.
Şimdi;
Kalbim kırık değil, katliam yeri.
Kalbim, yanacağı yerde yakan birinin eseri.
Aşk kadar cesaretim vardı.
Dahası var mı?
Biliyorum,
Ne kadar kalırsa kalsın terkedişler hep aleladeydi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder