'Herşeyin en iyisini hakediyorsun' demiştin. Herşeyin en iyisini hakettiğim için mi benden gittin? Fazlamıydım sana ya da dolduramadım mı benliğini?
Beni haketmediğine karar verdim. Sana göre fazla masum olduğumu düşünüyorum. Seni seviyorum ama ne bileyim, sanırım yalnız öleceğim. Çünkü beni sevmiyorsun ve buna çare yok.
Vermediğin çiçeklerin ardına sığınıyorum. Bıraktığın ellerim çürüdü. Seni öpemeyen dudaklarımı lanetledim. İşte yokluğun bu kadar delilik.
Bazen soruyorum kendime 'neyini sevdim acaba'. Şubat soğuğunda gelip içimi ısıtmanı mı, mayısın en güzel sıcağında terkedek kadar adil olmayışını mı?
Eğer beni duyuyorsan en güzel günlerimi seninle yaşadığımı bil. Her gece hala ağladığımı ve beklediğimi bil. Kalbimin ortasından yok olamayacağını bil.
Keşke yok olsan, bende artık huzurlu günlere ersem. Öyle garip ki, beni mutlu ettiğin kadar öldürdün. Hatta daha fazla acıttın.
Her zaman ki gibi ne kadar konuşsam, anlatsam, didinsemde boş. Anlamayacaksın. Dönmeyeceksin. Beni sevmiyorsun. Sevmeyeceksin.
Yinede söylüyorum;
Kaçıp gitsem yine sana gelirim. Kaçıp gittiğimde kaybolsam yine sende yolumu bulurum. Kendi içimde ölsem senin kalbinde dirilirim. Sen bunları bilmezsin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder