Sana rastladığım gün, benim için hayatın akışı durdu.
Sen gittiğinde bile sana ilk rastladığım yerde seni sevmeye devam ediyordum.
Başkasını sevdiğini söylediğinde, canın yandığında, ağladığında, güldüğünde, onu unuttuğunda, yeni birine aşık olduğunda, ben hala seni aynı yerde bekliyordum.
Omuzuna ilk kez yattığım, bana ilk kez güldüğün, kokunu içime çekip 'bu adam benim yuvam' dediğim yerde hep seni bekliyordum.
Bir kez olsun gelmedin. Aramadın. Sormadın. Umursamadın. Pişman olmadın. Yaşattıklarına bakmadın. Bir an olsun geriye dönüp bana ne olduğunu görmedin.
Meğer ben, sana rastladığım gün tatlı bir rüyaya dalmışım.
Ve sen öldüğünde, ben elimde çiçeklerle seni orada bekliyor olacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder