Giderek Verdin En Güzel Cevabı

Gideceğin düşüncesi kalbimin hiç hoşuna gitmedi. Seni çok sevdim, kaybetmek istemedim. Gitmemen için sana daha sıkıca sarıldım, fedakarlıklar yaptım. Nefret ettiğin ne varsa hayatımdan çıkardım, hayatımı sadece sana adayarak yaşamaya başladım. Yeter ki sen mutlu ol dedim, ne yaptıysam yaranamadım. Sonra oturdum düşündüm, birde sensiz deneyeyim dedim. Seni terk ettim, sensiz yapamadım dönmek istedim. Kabul etmedin. Sen kabul etmeyince ben aşkımı daha hırslı ve kızgın yaşamaya başladım. Kendimden nefret ettim. Beni kabul etmediğin için seni takıntı haline getirdim. Her an seni düşünerek kendime acı çektirmeye başladım. Söyleyip de tutamadığın her söz için sana değil, kendime kızdım. Senin gibi birini sevdiğim için kendimden nefret ettim, kendimi hırpaladım. Ayrılığı ne kadar anlatırsan o kadar büyütürmüşsün, zaman lazımmış unutmaya. Ben unutmak istedikçe daha çok süründüm. Sensiz kendimi boşlukta hissettim, yalnız hissettim. Mutlu olmaya çabalamadım, iğrenç birine dönüştüm. Kendimden 10-15 yaş büyük adamlarla gezdim. Senin veremediğin ilgiyi başkalarında aradım. İçtikçe unuturum sandım. Başkalarına bakarken sadece seni gördüm. Yapmam dediğim ne varsa yaptım. Bilirsin eskiden çok mantıklı bir kızdım. Ama sen kendimden nefret etmemi, kendimden kopmamı sağladın. Kim bilir belkide işime böylesi geldi. Ben güçlü değilim. Sırf seni hatırlamamak için ayık gezmeyi unuttum, gerçi bir işe yaramadı. Canımın yandığını görürsen dönersin, pişman olursun sandım. Olmadın. Aslında ben bunları yaşarken sen çoktan unutuşsun beni, umurunda bile olmamışım. 
Sonra oturdum, düşündüm. 'iyi ki beni kabul etmemiş' dedim. Artık kafamı kurcalayan o sorular yok. Seviyor mu? Sevmiyor mu? Özlüyor mu? Düşünüyor mu? diye her dakika düşünüp beynimi seninle kemirmiyorum. Giderek en güzel cevabı verdin zaten. İnan her türlü şeyi denedim. Aslında sensizlik çok güzelmiş. Umut bağlamanın seni düşünmenin bir yararı olmadığını, senden daha kıymetli olduğumu geçte olsa fark ettim. Senden tamamen arınmak için elimden ne geliyorsa yapmaya başladım. O çok kızdığın şeylerin hepsini tekrar hayatıma soktum.  Hayatımın merkezine yeniden kendimi koydum. Kendimi daha mutlu ve huzurlu hissetmeye başladım. Meğer benim sana olan takıntımın sebebi, sensiz boşlukta olmam falan değilmiş. Senin hayatıma soktuğun boşlukmuş. Hayatımda güzel olan ne varsa çıkartmışsın, bende yapacak bir şey bulamayıp seni sevmişim.