Gönlünden düşene balkondan atlamak ne eder?
Sen söyle. Kalbimde dağları yerinden oynattın bir kere. Ruhumu taşladın. Bana pespaye bir hayat bıraktın. Herşeyimi aldın, yarama basacak tuz bile bırakmadın. En inandığım yerden kırdın, nasıl toparlayayım?
Canım yanıyor diye bağırdığımda duymuyorsun sanmıştım. Meğer canım yanıyor dedikce sen benden kaçmışsın.
Bir beklenti içerisinde değilim. Olanlar bana oldu.
Zaten tavana bakıp dalan, pencerelerden sarkan, sigarasından daha çabuk yanan, boşluklara tutunan hep 'kalan' değilmidir? Olanlar hep kalana olur. Giden gider. Uzaklaşır, hepsi bu.
Yana yana düştüm kalbinden. Ama kül olduğum her saniyeye değdi.
Düşeceğimi bile bile sevdim.
Ah aptal kalbim, şimdi nasılsın?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder