Boşluktun, kurşundun, günahtın. Bense tüm cesaretiyle sana gelmiş bir kadındım. Önce kalbine aldın beni, sonra yaka paça dışarı attın.
Bazen birlikte oturduğumuz bankın yanındaki çöp kutusuyla konuşuyorum. Hiç olmadığını, ama olan şeylerden daha çok varolduğunu anlatıyorum. O bank bana hem doğduğum yeri hem mezarımı hatırlatıyor.
Gittiğini duvara baka baka kabullendim, başka bir kadını sevdiğini yana yana. Ama yokluğunu asla kabullenemedim.
Sesini unuttum.
Sesini deli gibi özlüyorum. Artık rüyalarıma bile girmiyorsun.
Herkesin, birinin ömründen alıp başka birinin ömrüne katmışlığı vardır. Nihayetinde aşk bir ölme işlemi.
Ama şunu bilmelisin;
Şimdi bu, benim ve duygularımın arasında geçen bir savaş.
Gün gelecek bu, senin ve kaybettiklerinin arasında geçen bir savaş olacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder