Çıkamıyorum Sokaklarından

Çıkamıyorum sokaklarında. Ama yorgunum, bırak beni. Ya kaybettiğim yolumu göster yada kaybettiğim kalbini.

Zaten buralar çok tuhaf. Sokakların buram buram soğuk kokuyor. Öldürecek beni bu yokluk dolu sis. Darma duman edecek bir öyle bir böyle gökkuşağın. Hele şıpır şıpır üzerime dökülen yağmurun.

Islanıyorum acıttıklarınla. Binbir beter anı yağıyor üzerime. Kaçtıkça peşimden geliyor rüzgar. Korkuyorum avunduklarımdan. Korkuyorum en sonunda başıma yıkılacak olanlardan.

Diyorum ya sana, ya yolumu göster kaçıp kurtulayım ya da kaybettiğim kalbine sığınayım.

Aramızda incecik buğulu bir cam varken orada olduğumu bile bile beni görememen tuhaf. Orada olduğunu bile bile sana dokunamamam tuhaf.

Camın ardında fırtınalar kopuyor, görmüyorsun. İnce bir dal parçası gibi kırılıyorum. Tutunamıyorum sana. İttin beni ellerinle. Umurunda değilim.