Biz aslında seninle hiç bir şey yaşamadık, yaşayamadık. Ama yinede garip, varlığın bir şekilde toparlıyordu beni. Olmayan bir adamın gidişi ancak bu kadar acıtabilirdi. Sen ne bendeydin ne kendinde. Sen bambaşka bir kadındaydın ve ben bunu anlayamayacak kadar kör bir aşıktım.
Kısım kısım geliyor bazı şeyler gözüme. Gecenin bir vakti saçma bir şekilde tanışmıştık. Senden hiç hoşlanmamama rağmen içimde bir şeyler seni tanımak istemişti. Zamanla babama benzediğini fark ettim. Zaten bir kadın bir adamı babasına benzetiyorsa ya ona aşık olmuştur yada aşık olacaktır, bunun kaçışı yok.
Sonra bir gece sensiz olamayacağımı fark edip yatağımda hüngür hüngür ağlamıştım. Ne kadar korkmuş olsamda senden vazgeçme fikrini aklıma dahi getirmemiştim. Ve senden ilk uzun günaydın mesajı aldığım sabahı hatırlıyorum. Dışarıda kahvaltıdaydım, güldüğümü insanlar görmesin diye ne yapacağımı şaşırmıştım. Hele ilk telefon konuşmamız? Sesini duyduğum an garip bir şekilde kalbim boğazımda atmaya başlamıştı.İlk gözlerine bakışımda çok güzeldi, seni o an öpmek istemiştim ama cesaret edememiştim.
Ve ilk gidişin. Her şey güzel giderken sensiz yaşayamayacağımı anladığım yatakta aynı şekilde gidişinede ağladım. Belkide aramızdaki en büyük fark buydu. Ben ağlaya ağlaya duygularıma teslim olurken sen bağlanmaktan korktuğunu söyleyip onca mutluluğu beraber yaşamamışız gibi çektin gittin. Her gece hıçkıra hıçkıra ağlayışlarım gözümün önünden gitmiyor.
Ne kadar canım yanarsa yansın seni affetmeyeceğimi söylerken o kadar özledim ki, gururuma yenilip sana geldim. 'Bu sefer farklı olacak, kendimi kaptırmayacağım' derken iki çift güzel sözüne Dünyanın en mutlu kızı oldum. Canımı yakan her cümleni, gidişini unuttum affettim.
Senin için dinlediğim şarkıları hatırlıyorum. Bu sefer oda beni seviyor dediğim anda yeniden gidişini hatırlıyorum. Sensiz öldüğümü hatırlıyorum. Ve yine barışmamızı, sarhoşken söylediğin şeyi, kendine geldiğinde hatırlamadığın o şeyi hatırlıyorum. Unutamıyorum.
Son terk edişinde bir daha geri dönüşü olmadığını kırarak parçalayarak nasıl aklıma soktuğunu hatırlıyorum. Hala aklıma geldiğinde kalbim boğazımda atıyor ama sana uzanamıyorum. Keşke diyorum, keşke o gün öpseydim seni.
Ama o gün cesaret edemediğim gibi terkettiğindede dur demeye cesaret edemedim. Beni sevmeyen bir adama kal demeye cesaretim yoktu, bende gitmene bir şey diyemedim.
Kalbinin sende olmadığını, kalbinin bana ait olmadığını sonradan farkettim. Yinede elimden bir şey gelmiyor, böyle yazıp çiziyorum unutamıyorum seni. Ya görmüyorsun, ya umrunda değilim. Ben sana milyonlarca göz yaşı döktüm yinede içimden silinmedin. Ben sana zilyonlarca şey söyledim sen hiç birini duymak istemedin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder