5 Ağustos 2013 Pazartesi

Her Parçamı Söktün


 Kalp pare pare her damlayı biriktirir. Ağlamakla kalp tükenmez , ağlamakla geçmez, ağlamakla bitmez.  Kalbimden akan kanların çaresi yok. Baştan sevmeyecektim. Kendime engel olamadım, olamazdım da zaten. Aşkımı engelleyemediğim gibi acımın da çaresi yok. Akıyor bak, akıyorsun bak yavaş yavaş. Her yaşımda biraz daha düşüyorsun gözümden, kalbimden. Ölüyor midemdeki kelebekler. En başında söylemiştin 'senin her kelimeni ezberlemek istiyorum, nelerden hoşlandığını bilmek istiyorum, seninle tartışmak istiyorum, her parçanı ezberlemek istiyorum'. Sen benim her parçamı ezberlemedin, sen benim her parçamı söktün. Yokluğunda dikemiyorum. Kan akıyor her yerimden. Yalanlarına, ihanetlerine bulanmış kanlar akıyor söktüğün kalbimden. İçim acıyor anlıyorsun değil mi? Hiç anlıyorum deme bana. Anlasan kan revan içinde bırakıp gitmezdin. Bir gün pişman olup dönersen 'ben sana ne yapmışım böyle?' deme. İnan ki seni sevdiğimi anlaman için bunlara gerek yoktu. Bu kadar kanlı, yaşlı yazılara gerek yoktu. Seni sevdiğimi anlaman için sana, bana gerek vardı. Biz olmaya gerek vardı. Bana çok gördüğün sevgine gerek vardı. Biliyor musun ben ona çok muhtaçtım. Çok gördün bana kendini, sevgini, ellerini, içimi ısıtan gülüşünü. Yarım kaldım ben. Sen şimdi bunları önemseme tamam mı? Gerçekten bir önemi yok, bu saatten sonra beni seviyor gibi taklit yapmana gerek yok. Gitmene gerek var, içimde bıraktığın parçalarını alıp çekip gitmene gerek var. Sen benim masum tertemiz kalbimi kirlettin. Çünkü kalbimin içine aldım seni. Mahvettin parçaladın, değerini bilemedin. Bizim şarkımız vardı, çok güzeldi. Artık dinleyemiyorum o masum şarkıyı bile kirlettin, içini iğrenç anılarla doldurdun. Her yerde aklıma geliyorsun, önce bir dudaklarım titriyor, nefesim kesiliyor sonra gözlerim kararıyor. Nasılda mahvetmişsin beni bak gör. Kurtulamıyorum senden. Tanıyorum seni her seferinde gidişinle dönüşün bir oluyor. Bu sefer gidişinle terk edişin bir. Boynumdan öpmüştün en son, tırnaklarımla kazımaktan kızarttım. Sana aşık olup senden iğrenmem çok garip. Senden değil, yaptıklarından. Beni bırakma diye sayıklayan bir adamın gitmesi alışılacak şey değil. Belkide bu yüzden nefretim. Her neyse işte gitmen için alışmama gerek yokmuş. Gerek olsa gidemezdin, gerek olsa bile alışamazdım. Sevmiş gibi yapmadan yürekten sevmen gerekirdi. Beceremedin, gittin. Kalbime yalanlarını saplayarak, ihanetini batırarak gittin. Dikemedim yaralarımı, o kadar güçlü değildim ben, Sensizlikle savaşacak kadar ayakta değilim ben. Açtığın yaralara kimsenin dikişi tutmadı. Canım yandıkça yandı, Senden sonra sevemedim ben, senden sonra yaşayamadım. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder