Sevgili ekmek bıçağı;
Ellerimle hüznü bölemezdim. Yani aslında ellerimle ekmek bile bölemezdim. Cinnet anında seni kalbine saplamak yerine sana yazılar yazan bir kızdan bekliyorsun ki.
Gerçi sen bendende garipsin. En mutlu günümde yaş pastama sapladığım bıçakda sensin, kendimi öldürmek istediğimde elime ilk gelende. Yüzünü ayna olarak kullanıp akmış rimelimi silmeme yardımcı olanda sensin.
Tehlikeli şeyler hep ilgimi çekmiştir görüyorsun. Sonu baştan yazılmış aşklar, ucu görünmeyen uçurumlar, paslı makaslar, derin tüneller, dibi olmayan yokuşlar, parmaklıksız balkonlar, keskin bıçaklar.
Sevgili ekmek bıçağı, karakterine aşık olduğun adamın beş para etmez biri olduğunu öğrendiğinde tüm doğruların yok olur ve orospu olmakla, intihar etmek arasında seçim yapmak zorunda kalırsın. Çünkü kitaplardaki mutlu masalı yaşamışsındır ama finali istediğin gibi yaşayamamışsındır.
Ya kendini öldürürsün yada kalbini ödürüp umursamaz bir sürtüğe dönüşürsün.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder