20 Mayıs 2014 Salı

Sök Kendini İçimden


Kendimi hissetmiyorum. Ölüyor olabilir miyim? İçimde kalan tek şey sensin, sadece seni hissediyorum. Sende tamamen gidersen tamamen ölürüm sanırım. Bu hissettiğim şeyler uyuşturucudan daha garip şeyler, sadece uyumak istiyorum. Umarım sonunda uyumayı becerebilirim. Aç değilim, midem ağrıyor. Gerçi kalbimde ağrıyor. Tam olarak içimde neler olduğunu anlayamıyorum. Ne bir sigara etkisi, ne bir alkol. Bunların tek sebebi sensin. Yüzüm alev ateş yanarken ellerim buz gibi. Ellerimi ısıt gibi romantikliklere girmeyeceğim. Sana dön demeyeceğim. 'Sadece bana neler olduğunu bil' bile demeyeceğim. Umurunda değilim, bu saatten sonra olmasamda olur. Canım çok yanıyor. Hafızam, aklım, kalbim, zihnim çok puslu. Tek bildiğim şey herşey senin yüzünden. Boğazımda gitme diyemediğimde oluşan yumru hala duruyor. Kendimi, sözlerimi toparlayamıyorum. Ben sadece seninle sarhoş olmayı becerebilen biriyim. Senin bıraktığın etkiyi hiç bir kötü alışkanlık bırakamaz. Ardında bıraktığın acılar beni gittikçe içine çekiyor. Düzeleceğime dağılıyorum. Ölüyorum, kahretsin. Uyuyamıyorum, hala. Aslında seni sevdiği falanda yok. Unuttum ama olmuyor işte, toparlayamıyorum. Aniden, sebepsizce gözlerim doluyor. İçimden çok şey geçerken aslında içimden kayda değer tek bir şey bile geçmiyor. İnsan çok düşünmektende delirirmiş. Ölüyorum, yok oluyorum be adam. Nefes alamamak ne zor bilir misin? İçimi dökmüştüm ben sana, kır diye mi dökmüştüm? Parçala diye mi vermiştim sana içi mi? Bu sitemlerim acıyıp dön diye değil. Bu sitemlerim aslında kendime. Seni sevdiğim için değil seni yok olacak kadar çok sevdiğim için bunlar. Parçalanıyorum. Göz yaşı dökemiyor, içimden ağlıyorum. Geçmişimde kaldın ama peşimi bırakmıyorsun. Sadece kalbimden çıkman yeterli değil, damarlarımdanda akıp git. Sök kendini içimden. Sen yok yere varken geleceğime vakit ayıramıyorum. Ölmek istiyorum. Yeter ki tamamen çık içimden. Ben ölmeye bile razıyım. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder