Bu hikayenin sonu nereye varacak? İpin bir ucunda tuzak bir adam diğer ucunda kadın bir uzak.
Seçeneğin olsa yine sever miydin en yakınınken uzak ettiğin kadını? Ben her halukarda severdim tuzağım olan bu heybetli adamı. Bu mecra çok sallantılı, yakar gibi geliyor bana. 2. bir şans saçma mı? Uzağın olana başka bir tuzak kurmak şu heybetli adama yakışır mı? Dağ gibi dimdik korkusuz sevdiğim kadınının canını bir kez daha yakar mı? Şu 2.şans diyorum, sence biraz muammada mı? Korkuyorum bir daha olmayışından, aldatıp gidişinden.
Bakın şu esip gürleyen sularıma neler yapmışsınız bayım. Yağmalamışsınız, talan edip gitmişsiniz. Yokuş aşağı yuvarlamışsınız. Siz beni öldürmüşsünüz bayım. Biliyorsunuz ve anlamak istemiyorsunuz, ölüler dirilemezler. Aslında şunca gururuma aldırma ne eksik ne fazla deliler gibi özledim.
Ben korka korka aşık oldum, güvendim, elini tuttum. Ben korktuğum şeye inandım. Bırakacağını bildiğim bir adama umutla teslim oldum. Ben çok korktum, korkumun üzerine gittim ve daha çok sevdim. Sonra sen gittin. Senin korkuların aşkı yendi. Benim ise korkum aşkın ta kendisiydi. Ha birde umut var, o korkudan çok daha büyük. Eteklerini umut mu çaldı sevgilim? İkinci şansa gerçekten inancın var mı?
Her şeyi birbirine karıştırmamı unut. Ben senin gibi aklımdan atıp gitmem 2. bir şans dilemem. Ben gideceğim zaman kalbimden atıp giderim. Benim en büyük hatam utancımdan gözlerine bakamayıp sözlerine aldanmak oldu. Sana edebiyat parçalamayacağım. Senin anladığın dil çok başka. Kendine iyi bakma. Hayatında bensiz ağlayışlar. Berbat günler. Edebiyatından öperim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder