Sevgili öfkem,
Elemlere atma kalbini. Kırma artık oldurmaya çalışıp olduramadığın şeylerin altında ezdiğin benliğini. Bazen olmaz, olmaması gerekir. Öğren artık her şeyin senin elinde olmadığını. Hırsına kendini ispatlamak için ayaklar altına alma gururunu. Her şeyi kontrol edemezsin. Onlar başkalarının ruhları.
Herkesi iyileştiremezsin. Buna gücün yok. Özellikle de başkalarının yaralarının meydana getirdiği enkazları. Kendi çocukluğunu başkalarının çocukluğunun yarattığı travmalara merhem olmaya çalışarak iyileştiremezsin. Sen onların annesi değilsin. Kendine vermen gereken şefkati kendinden kaçırarak başkalarına veremezsin.
Elinden geleni yaparken, elinde kalan öfke ile hırs oluyorsa debelenme. Bırak gitsin. Her şey senin elinde değil, güven bana. Bunu idrak ettiğinde rahat edeceksin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder