Yarım mı Kaldık? Yarında mı Kaldık?

Kendimi eksik hissediyorum. Bir şeylerin yeri ne yapsam dolmuyor. Zaten doldurmaya çalıştıkça en dibi boyladığımı gördüğüm andan beri sadece uyuyorum. Bazen tamam diyorum 'yeter artık bir şeyler yap' diyorum ama olmuyor. Müzik dinleyeyim diyorum sıkıldım deyip vazgeçiyorum. Televizyon izleyeyim diyorum yataktan kalkmaya üşeniyorum. Kitap okuyayım diyorum aklıma sen gelirsin diye vazgeçiyorum. Olmuyor işte hiç bir şeyden zevk alamıyorum. Sanırım benim eksikliğim senin gidişinle başladı. Biz beraber güldük, eğlendik, kitap okuduk, şarkı söyledik, saçmaladık. Şimdi sensiz aynı şeyleri nasıl yaparım ben.
 Kalbimin orada garip bir ağrı var. Garip olduğu kadarda bulanık. Ne istediğimi bilmiyorum. Mutlu olmaya ihtiyacım var bunun farkındayım ama mutlu falan olmak istemiyorum. Sensiz mutlu olmak istemiyorum. Sensiz mutlu olmaktan korkuyorum. Ya sensizliği seversem? Ya vazgeçersem ve o an dönersen? Ya ben seni o gün sevemezsem? İşte ben bu yüzden acılarıma bağımlı yaşıyorum.
Acaba beni ne zamandan beri sevmiyorsun? Bu sefer farklı olacak dediğinden beri mi? Bu sefer farklı olacak dediğinde gideceğini anlamamıştım bilakis mutlu oluruz sanmıştım. Hayatımın derinine öyle bir işlemişsin ki gittiğinde yokluğuna saplandım. Sen gittin, bir şeyler eksik işte. Kalbimin tam orası ağrıyor. Sanki sen yokken sadece uyumalıyım. Çünkü sen yokken hiç bir şey yok. Sığınacak tek bir kişi yok. Seni kalbime alıp öyle samimi insanları elimin tersiyle itmişim ki kimsem kalmamış. Seni öyle bir hayatımın merkezi yapmışım ki gittiğinde kalbimde sadece kırıntıların kalmış. Senin yüzünden herkesle aramı bozdum. Peki elime ne geçti? Kocaman bir hiç, koskocaman bir yalnızlık. Şimdi beni seven bir ben bile yok. Kendiden nefret ediyorum. Aynadaki o suratsız kız sanki ben değilim.Sahi o güler yüzlü kız nereye gitti? Seni unutmak için o kadar uyuyorum, onlar neden güzellik uykusundan sayılmıyor? Bu çok uykular başımı sensizlikte kalbimi ağrıtıyor. Dönmeyi düşünür müsün? Ben çok yalnızım. Kimseyi yerine otutturamıyorum. Kimse sana benzemiyor. Ben seni çok sevmiştim, bir başkasını öyle sevemem ki. Zaten sen aniden gittin. Sahi biz şimdi yarım mı kaldık? Yarında mı kaldık?