Duyacaklarımın canımı yakacağını bile bile dinlemeye devam ediyorum. Her seferinde yalanlara ikna oluyorum. Allahım ben neden bu kadar gerizekalıyım? Neden üzüleceğimi bile bile 578456 kez şans veriyorum? Neden beni üzen birini hala seviyorum? Her seferinde aynı kısır döngü; üzüyor, özür diliyor, affediyorum. Bir insanı binlerce kez affettiğinde arsızlaşıyor. 'Aman nasıl olsa affeder' diyerek yüzsüzleşiyor. Benim ona olan sevgim ve zaafım yüzünden kaybetme korkusunu yitirdi. Çok seviyorum, mutlu ediyorum ama kaybediyorum. Neden kaybediyorum? Aslında cevap çok basit. Çünkü aklım kalbimde değil beynimde bulunuyor.
Her ilişkimin başında 'beni hiç bırakma' dedim ve o ilişkim ne olduğunu anlayamadan bitti. Aslında beni bırakma dediğim ilişkiler bitmedi. Beni bırakma derken biteceğine inandığım ilişkiler bitti. Çünkü kaybetmekten korktum. Kaybetmekten korktukça karşı tarafı sevgimle bunalttım. Dengeli sevmek gerek ama beceremiyorum işte. Hemde becerememekle kalmadım kalbimin içine ettim. Bir insanı sürekli affedersen, kaybetme korkusuyla fazlasıyla kendinden ödün verirsen bir güzel kalbini parçalarsın tabi. Hem ilişkimi mahvettim hem kendimi. Aslında anlatacak çok şey var ama anlatamıyorum. Bazı şeyleri anlatmaya ne halim nede gücüm var. Kendi kafamı öyle bulandırdım ki bundan sonra nasıl bir yok izleyeceğimi bilmiyorum. Keşke kendimi bu kadar çok kaptırmasaydım. Gerçi bu saatten sonra keşkeler anlamsız. Hem zaten baştan binlerce keşkeyle bir başıma alacağımı bile bile kendimi bu yola sokmuştum. Şimdi kendime ne kadar bela okusamda bir faydası yok. Beni sevdi, aylarca süründürdüm, sevmeye başladım, ondan çok sevdiğimi hissetirince benden gitti, bensiz yapamadı, geri döndü, gitti, döndü.. Benim çabalarımla uzatmaları oynadık. Yine olan bana oldu, zorladım ve kalbimi bozdum. Ben kolay vazgeçemiyorum, bağlanmasal sorunlarım var. İlişki bitsede 'bitti, yenisi gelsin' diyemiyorum. Aylarca hatta yıllarca ahı gitmiş vahı kalmış bir ilişkinin yasını tutuyorum. Sadece yasını tutmakla kalmıyorum birde geri döndürmek için çabalıyorum. Al işte tam dayaklık bir kızım. 'Bitti işte gerizekalı, daha neyin peşindesin desemde bir halta yaramıyor. Çünkü dedim ya akıl kalpte değil beyindedir. Herkesin aşk tezi budur işte. Ve son olarak iyice bulandım. Kimi istediğimi bilmiyorum, ne yaptığımı bilmiyorum, ne istediğimi bilmiyorum. Tek bildiğim iyi bir kız olup inatla kötülüklere doğru gittiğim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder